Jean-Paul Boëtius zegt in Santos: “Ik sta er dubbel in. Ik geniet wel van het opgefokte sfeertje, je proeft de energie, het verlangen. Maar als je echt gaat luisteren, is het best erg wat er door sommigen geroepen wordt.”

Joël Veltman weet dat het in de jeugd niet anders was. "Vooral op Varkenoord. Daar word je een partij uitgescholden. Ik weet niet hoe het is als Feyenoordspelers aankomen bij de Arena, maar als wij bij De Kuip arriveren, zie je allemaal middelvingers. Dat motiveert ons alleen maar, al is het best absurd als je er goed over nadenkt. Alsof we de boel komen overvallen daarzo.”

Sjaak Swart is van een heel andere generatie dan Boëtius of Veltman. Hij kreeg kritiek op het zingen van het clublied van Feyenoord (en ook veel lof van anderen, trouwens) op tv. Als hij vertelt in het interview waar Veltman, Boetius, Kasper Dolberg, Tonny Vilhena en Ben Wijstekers aan meededen, verlang je terug naar de klassiekers uit die dagen.

“We hebben een andere bloedgroep, maar vormen één lichaam. Zo moet je het zien," zegt Swart. "Ik was vooral goed met Coentje Moulijn. Coentje, God hebbe zijn ziel, wat een aardige man was dat.” En wat verder in het gesprek: “Feyenoorders kwamen naar de Bastille op het Leidseplein, wij gingen naar ’t Haantje of een andere Rotterdamse kroeg.”

Lachen. Dat zouden ze op de tribunes ook wat meer moeten doen tijdens de klassieker, is een van de conclusies. 

De special van Santos – voetbalcultuur over de klassieker kun je bestellen. Er is nu een actie met een tof shirtje erbij, voor de liefhebbers!